ورقه های ePTFE
درمان گستر آپادانا
Darman Gostar Apadana
مقدمه
انجام عمل‌های زیبایی به یکی از مهمترین مسائل پزشکی در دنیای امروز تبدیل شده است. استفاده از پروتزها برای انجام جراحی پلاستیک امری کاملا معمول است به طوری که پروتزها از پرکاربردترین موارد قابل استفاده برای جراحی‌های زیبایی و ترمیمی محسوب می‌شوند. هر یک از این پروتزها با استفاده از متریال‌های مختلف ساخته شده‌اند. سیلیکون از متداول ترین متریال های سازنده پروتزهاست. متریال‌هایی مثل ePTFE نسل جدید گورتکس هستند که به صورت ترکیبی از این ماده و سیلیکون ساخته می‌شوند. اما امروزه متریالی مثل ورقه‌های ePTFE بدون وجود سیلیکون به عنوان ماده‌ای برای پروتز شناخته می‌شوند. هدف ما در این مقاله، معرفی این متریال برای استفاده به عنوان پروتز است.
پلی تترا فلوئورواتیلن چیست؟
پروتزهای پلی تترا فلوئورواتیلن (PTFE) و پلی تترافلوئورواتیلن بسط یافته (ePTFE)، از یک پلیمر مصنوعی مبتنی بر کربن و فلوئور ساخته شده‌اند که از نظر بیولوژیکی خنثی و غیرقابل تجزیه در بدن است. بیش از 20 سال است که PTFE به عنوان یک ماده قابل کاشت برای شرایط مختلف پزشکی از جمله نقص تارهای صوتی، پیوند شریانی، ایمپلنت‌های مفصل ارتوپدی و جراحی پلاستیک صورت استفاده می‌شود. اخیراً، با پیشرفت در ساخت این متریال‌ها شاهد افزایش استفاده از ePTFE در تقویت صورت، برای اهداف ترمیمی یا زیبایی هستیم. یکی از اشکال تولید این ماده ورقه‌های ePTFE هستند که کاربردهای متنوعی در صنعت پزشکی و دیگر صنایع دارند.
معرفی ورقه‌های ePTFE
PTFE را می‌توان به اشکال مختلفی از جمله خمیر، رشته، ورق و لوله تولید کرد. ورقه‌های ePTFE شکل بافته شده‌ای از PTFE هستند که ساختار مشبکی ایجاد می‌کند. این ماده انعطاف پذیر، نرم و قوی است. ایمپلنت‌های ePTFE متخلخل یا ساده هستند؛ بنابراین به بافت بدن اجازه شبکه شدن و رشد در آن را می‌دهند. نکته مثبتی که در مورد این نوع از پروتزها وجود دارد این است که حتی اگر پروتز دائمی باشد، در صورت لزوم می‌توان آن را برداشت.
پروتزهای PTFE و ePTFE همچنین برای تقویت صورت استفاده می‌شوند که به صورت لوله‌های جامد، اشکال از پیش ساخته شده و یا تکه تکه موجود هستند. همچنین می‌توان مواد را به شکل‌های سفارشی تراشید تا نتیجه بهتری در بازسازی بینی و چانه یا سایر اهداف زیبایی ارائه کنند. لازم به ذکر است که ایمپلنت‌های PTFE و ورقه‌های ePTFE به سختی ایمپلنت‌های سیلیکونی نیستند.
در چه نقاطی می‌توان از ورقه‌های ePTFE استفاده کرد؟
یکی از مهمترین مسائلی که در مورد ورقه‌های ePTFE وجود دارد، شناخت نواحی‌ای از صورت است که این ورقه‌ها را می‌توان در آنجا مورد استفاده قرار داد. موارد عنوان شده در زیر نواحی هستند که امکان استفاده از این متریال در آن‌ها وجود دارد.
- گونه
- چانه
- لب
- شیارهای نازولبیال (خطوط لبخند عمیق)
- سایر چین‌های عمیق مانند چین‌های گلابلار (خطوط اخم)
- شکستگی کف اوربیت و ... .
روش کاشت PTFE و ePTFE
این روش‌ها حتما باید توسط پزشک انجام شود. مدت زمان انجام کار به اصلاحاتی که قرار است در صورت انجام شود، بستگی دارد؛ اما معمولاً برای یک ناحیه در حدود یک ساعت زمان می‌برد. در کل روش کاشت ورقه‌های ePTFE طبق ترتیب زیر انجام می‌پذیرد:
- محل کاشت با محلول ضد عفونی کننده آماده می‌شود.
- باتوجه به تشخیص پزشک و وضعیت بیمار با بیهوشی کامل یا از بی حسی موضعی استفاده می‌شود .
- برش کوچکی در محل کاشت ایجاد می‌شود.
- بافت از ناحیه به آرامی بلند می‌شود تا یک تونل یا شکاف کوچک برای پروتز ایجاد شود.
- ایمپلنت در صورت لزوم برای مطابقت با الزامات اصلاح و بریده می‌شود.
- ایمپلنت با بخیه زدن برش‌ها در جای خود محکم می‌شود.
- بخیه‌ها بعد از 5-7 روز برداشته می‌شود.